-
1 ubiec
ubiec [ubjɛʦ̑], <-gnie; imp -gnij; pret -gł> ubiegać [ubjɛgaʨ̑], ubiegnąć [ubjɛgnɔɲʨ̑] <-gnie; imp -gnij; pret -gł>\ubiec kogoś jdm zuvorkommen1) ( starać się)ubiegać się o coś sich +akk um etw bewerben [ lub bemühen]ubiegać się o czyjeś względy sich +akk um jds Wohlwollen bemühen2) ( kandydować)ubiegać się o prezydenturę sich +akk um das Amt des Präsidenten bewerben
См. также в других словарях:
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
garnąć — ndk Va, garnąćnę, garnąćniesz, garnąćnij, garnąćnął, garnąćnęła, garnąćnęli, garnąćnięty «przysuwać do siebie, przytulać, obejmować, przybliżać ruchami rąk» Garnąć dziecko do siebie. Kwoka garnęła pisklęta pod skrzydła. przen. «przyciągać,… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny